technika mieszana (kolaż, tusz, pastel, ołówek, gwasz), papier; 100 x 70 cm;
sygn. na odwrocie: CHLANDA (ołówkiem).
Chlanda nigdy nie należał do artystów tworzących jednoznacznie
polityczne czy krytyczne prace. Nie angażował się w polityczne ruchy, a
jego zdystansowana i pełna ironii perspektywa wobec otaczającej go
rzeczywistości, zarówno społeczno-politycznej, jak i tej dotyczącej
świata sztuki, nie pozostawała jednak bez wpływu na poszczególne
realizacje. Jego rysunki, rzeźby, obiekty wymykają się jednoznacznym
kategoriom. Debiutował w połowie lat 70. jako rysownik. Od początku
zgłębiał problem procesu, łącząc swe serie rysunkowe z formami takimi
jak performance, koncert, dokumentacja. Drugim wyróżnikiem jego sztuki
było włączanie w obręb prac na papierze różnych obiektów, jak kawałki
futra, drewniane klocki i listewki, sznury itp. Zabiegi te doprowadziły
go do tworzenia instalacji. Za jedną z ważniejszych prac tego typu uważa
się "Epifanie" na Biennale Młodych w Paryżu w 1980. Rysunek jest dla
niego zapisem obserwacji, spostrzeżeń. Utrwalone na kartce papieru myśli
łączy z innymi formami wypowiedzi plastycznej, chociażby z muzyką.
(culture.pl)
